Histologia tarczycy

Miąższ tarczycy składa się z pęcherzyków oraz leżących na ich obwodzie lub między nimi komórek C, czyli komórek jasnych. Komórki nabłonka pęcherzyków wytwarzają grupę hormonów, np. trijodotyroninę i tyroksynę, a komórki C – kalcytoninę. Między pęcherzykami znajduje się tkanka łączna luźna, zawierająca liczne naczynia włosowate, limfatyczne i włókna nerwowe.

Pęcherzyki tarczycy stanowią główną masę narządu. Najczęściej są owalne, ale mogą być koliste lub wielokątne. Ściany pęcherzyków zbudowane są z z 1warstwowego nabłonka, którego kom zwane są tyreocytami. Najczęściej jest to nabłonek sześcienny (bierze czynny udział w wydzielaniu hormonów), ale może być też płaski (tk. spoczynkowa). Nabłonek leży na blaszce podstawnej. Światło pęcherzyków wypełnia żel tzw. koloid lub tyreoglobulina. Tarczyca jest gruczołem wewnątrzwydzielniczym, który magazynuje przed wydzieleniem duże ilości hormonów ( w postaci jodowanej tyreoglobuliny).

Komórki nabłonkowe pęcherzyków mają dobrze rozwiniętą szorstką siateczkę śródplazmatyczną, ap. Golgiego i liczne pęcherzyki wydzielnicze. Na wolnej powierzchni znajdują się mikrokosmki. Między pęcherzykami leża wł. adrenergiczne.

Komórki C ( kom. jasne) są duże i mają owalne pęcherzykowate jądra. Najczęściej leża w grupach na obwodzie pęcherzyków (czasami też między pęcherzykami). Kom. C mają dobrze rozwiniętą szorstką siateczkę śródplazmatyczną, ap. Golgiego praz liczne pęcherzyki wydzielnicze. Syntetyzują i wydzielają peptyd – kalcytoninę oraz katecholaminy.