Inkluzje komórkowe
Inkluzje (wtręty) komórkowe w komórkach zwierzęcych to struktury cytoplazmatyczne, jądrowe, otoczone błoną, które zawierają produkty aktywności metabolicznej komórek.
Mogą to być cząsteczki barwnikowe lub konglomeraty zbudowane z różnych związków chemicznych.
Inkluzje to materiały zapasowe komórek zwierzęcych, np.: krople tłuszczu, glikogen w formie ziaren. Pozbawione są błoniastej otoczki
Jest to konglomerat tłuszczów, metali, związków organicznych, które gromadzą się w komórkach jako wynik utleniania mitochondrialnego i lizosomalnego. Gromadzą je komórki fagocytujące (makrofagi)
Gromadzenie lipofuscyny może być wskaźnikiem stresu komórkowego
- śledzionie, gdzie zachodzi fagocytoza erytrocytów
- wątrobie
- nerkach
- szpiku kostnym
Inkluzje krystaliczne
Ciałka Cajala – sferyczne inkluzje w liczbie od 0 do 10 w jądrach komórkowych komórek proliferujących , jak kom nowotworowe czy kom silnie aktywne metabolicznie (neurony). Zbudowane z białka p80 koiliny.
Glikokaliks – materiał budujący warstwę o grubości od 10 -100um na zewnątrz powierzchni błony cytoplazmatycznej komórki. Zbudowany z cząsteczek glikoproteinowych.
Zbudowany z węglowodanów tworzące boczne łańcuchy glikolipidów i glikoprotein.
Węglowodany to oligosacharydy zbudowane z mannozy, fukozy, glukozy, galaktozaminy, glukozaminy, kwasu sjalowego. Występuje na powierzchni wszystkich komórek organizmu. Najgrubsza warstwa glikokaliksu na wolnej powierzchni apikalnej kom nabłonkowej. Na powierzchni bocznych kom nabłonkowych warstwa glikokaliksu jest cieńsza.
Na zakończeniach łańcuchów oligosacharydowych głównie:
- kwas sjalowy – nadaje powierzchni kom charakter elektroujemny (kwas N-acetyloneuroaminiowy)
- fukoza – monocukier , może być rozpoznawana przez inne cząsteczki i komórki. Uczestniczy w procesach rozpoznawania.
Funkcje glikokaliksu:
Inkluzje (wtręty) komórkowe w komórkach zwierzęcych to struktury cytoplazmatyczne, jądrowe, otoczone błoną, które zawierają produkty aktywności metabolicznej komórek.
Mogą to być cząsteczki barwnikowe lub konglomeraty zbudowane z różnych związków chemicznych.
Inkluzje to materiały zapasowe komórek zwierzęcych, np.: krople tłuszczu, glikogen w formie ziaren. Pozbawione są błoniastej otoczki
- Lipofuscyna – brązowa- żółty barwnik widoczny w preparatach histologicznych H+E.
Jest to konglomerat tłuszczów, metali, związków organicznych, które gromadzą się w komórkach jako wynik utleniania mitochondrialnego i lizosomalnego. Gromadzą je komórki fagocytujące (makrofagi)
Gromadzenie lipofuscyny może być wskaźnikiem stresu komórkowego
- Hemosyderyna – kompleksy białka z Fe, obecna w komórkach zawierających niestrawioną hemoglobinę.
- śledzionie, gdzie zachodzi fagocytoza erytrocytów
- wątrobie
- nerkach
- szpiku kostnym
- Glikogen – polimer glukozy, uwidoczniony w preparatach histologicznych barwionymi metodami histochemicznymi (PAS) lub w barwieniu metylenowym.
- Krople lipidowe- charakter odżywczy, dostarczają energii, mogą być gromadzone przez długi czas (ADIPOCYTY*) lub krótko,( komórki absorpcyjne jelit).
Inkluzje krystaliczne
Ciałka Cajala – sferyczne inkluzje w liczbie od 0 do 10 w jądrach komórkowych komórek proliferujących , jak kom nowotworowe czy kom silnie aktywne metabolicznie (neurony). Zbudowane z białka p80 koiliny.
Glikokaliks – materiał budujący warstwę o grubości od 10 -100um na zewnątrz powierzchni błony cytoplazmatycznej komórki. Zbudowany z cząsteczek glikoproteinowych.
Zbudowany z węglowodanów tworzące boczne łańcuchy glikolipidów i glikoprotein.
Węglowodany to oligosacharydy zbudowane z mannozy, fukozy, glukozy, galaktozaminy, glukozaminy, kwasu sjalowego. Występuje na powierzchni wszystkich komórek organizmu. Najgrubsza warstwa glikokaliksu na wolnej powierzchni apikalnej kom nabłonkowej. Na powierzchni bocznych kom nabłonkowych warstwa glikokaliksu jest cieńsza.
Na zakończeniach łańcuchów oligosacharydowych głównie:
- kwas sjalowy – nadaje powierzchni kom charakter elektroujemny (kwas N-acetyloneuroaminiowy)
- fukoza – monocukier , może być rozpoznawana przez inne cząsteczki i komórki. Uczestniczy w procesach rozpoznawania.
Funkcje glikokaliksu:
- w skład determinant antygenowych układy grupowego ABH wchodzą: galaktaza, fukoza (antygen H), N-acetylogalaktozamina (antygen A) lub galaktoza (antygen B).
- ochrania błonę cytoplazmatyczną od czynników chemicznych i fizycznych szkodliwych
- buduje błonę podstawną, uczestniczy w regulacji przekazu cząsteczek przez tę błonę
- uczestniczy we wchłanianiu substancji pokarmowych przez komórki nabłonkowe układu pokarmowego
- tworzy środowisko dla reakcji enzymatycznych
- odpowiada za procesy adhezji do podłoża i migracje komórek
- bierze udział w procesie rozpoznawania białek (reakcja immunologiczna i hormonalna)
Komentarze
Prześlij komentarz
Zapraszamy do komentowania, każdą uwagą warto się podzielić